Begin 2016 klopten wij (Nadine 30 jaar en Steven 36 jaar) op de deur bij Mi Casa en Ipauratu. Nog wat nerveus over wat we konden verwachten. Hoe zou het er precies uitzien?
Wat zal er van ons verwacht worden in de lessen? Zou ons Spaans wel goed goed genoeg zijn om met de kinderen te kunnen communiceren? Maar ondanks de lichte spanningen waren we heel zeker dat we dit heel graag wilden doen.
Na een aantal maanden reizen door zuid-Amerika waren we op zoek naar een nieuwe ervaring. Een ervaring waarin we op een andere manier kennis konden maken met de Colombiaanse cultuur, een ervaring waarin we onszelf op een nieuwe manier tegen zouden komen en het belangrijkste een ervaring waarmee we een lokale gemeenschap zouden kunnen helpen, al zou het maar een klein beetje zijn. 2 weken hebben we intensief met de de staf en de kinderen van mi casa gewerkt. En dit heeft alles gebracht wat we er van te voren van hadden verwacht. Vanaf het moment dat Inten de deur voor ons open deed voelden wij ons welkom en thuis.
In het geven van de lessen konden we vanaf het begin af aan ons hart kwijt. De kinderen zijn in een woord fantastisch. We hadden ons van te voren niet voor kunnen stellen dat een jongen van 14 op het puntje van z’n stoel zou gaan zitten om het goede antwoord zo snel mogelijk op het bord voor de klas te schrijven. Tevens was het een verademing om mee te mogen denken over de invulling van lessen en vrijheid te krijgen om onze ideeën in de lessen te kunnen verwerken. Het doel van de lessen is om kinderen na school niet over straat te laten zwerven en ze tegelijkertijd iets bij te brengen. Tevens wordt er aandacht besteed aan gehandicapte kinderen. Dit gaat middels huisbezoeken. Vaak wordt er dan iets te eten meegenomen of luiers. De huisbezoeken waren soms best heftig, maar geven wel een goed inzicht hoe het leven er uitziet.
Wat we toekomstige vrijwilligers mee zouden willen geven is om er niet te veel over te twijfelen om het te doen, als je enthousiast bent en een beetje creatief met het lesmateriaal omgaat dan ga je dit enthousiasme dubbel en dwars terug krijgen van de kinderen, want ze willen heel graag engels leren. Maar het belangrijkste dat we mee zouden willen geven is om er van te genieten. Voor ons is dit een van onze hoogtepunten geworden van onze reis door zuid-Amerika, een ervaring waar we met heel veel plezier aan terugdenken.
Iedereen verbonden aan mi casa enorm bedankt voor deze mooie ervaring!
Heel veel liefs, Steven en Nadine
